کد مطلب:94506 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137

خطبه 089-در بیان صفات خداوندی












[صفحه 230]

خداوندا، پیوسته سپاست گویم و امرت را بجای آورم و جز به راه تو، راهی نپویم سپاس، ذات پاكی را سزاست كه بدون اینكه در چشم آید، شناخته شده است، و بی آنكه نیازی به فكر و اندیشه داشته باشد، خالق آفرینشی این چنین آراسته است. خداوندی كه همیشه جاوید بوده و باقی است زمانی كه این گنبد مینا و این اختران زیبا و این پرده های بزرگ و تو در توی خلقت وجود نداشت، او بود. هنگامی كه نشانی از شب تاریك و دریای آرام و كوههای عظیم و دره های وسیع و راههای پر پیچ و خم نبود، او وجود و هستی داشت. آن زمان كه آفریدگان، توان و قدرتی نداشتند و این زمین به زیر پایشان گسترده نبود، او وجود داشت و به قدرت بی مثالش به نیستی، هستی بخشید و به هستی جمال و زیبائی عطا فرمود. وارث خلق هم اوست و باقی و جاوید تنها اوست. خدائی كه به خلق روزی دهد و عابد را معبود باشد مهر و ماه به فرمان و در طلب رضایش پیوسته در چرخش باشند. به آفریدگان نو، كهنگی بخشد و هر دوری را نزدیك كند. اوست خداوندی كه از خوان گسترده اش، هر كس به قدر و قسمت خویش خورد، و تنها اوست كه بر ایما و اشارات گناه آمیز چشمان بداندیشان، و به وسوسه و آشوب پنهان در سینه ها، دانا و بینا

ست. آفریدگاری كه سرنوشت هر یك از موجودات زنده را، از آغاز- در زهدان مادران و در زمان تولد- تا انجام، نیك می داند اوست خداوندی رحیم و كریم كه عذابش بر دشمنان بسی سخت است، و در عین عذاب و سختی، رحمتش همه ستایشگرانش را فرا گرفته. بر هر چه اراده كند قادر و تواناست و هر كه با او مخالفت و دشمنی ورزد به خاك ذلت و هلاكتش می افكند. خوارست كسی كه از او دوری جوید، و تیره بخت است آنكس كه راه عناد و فساد پوید. هر كه به او روی آورد و یاری خواهد، خداوند برای اوست یاور و چاره سازی بی نظیر، و آنكه دست طلب بسویش پیش آورد، هر چه خواهد به او بخشد. هر كه از مال دنیا در راهش انفاق و بخشش كند، این ودیعه را افزون تر به او باز می گرداند، و از بركت پاداش و رحمت خویش، سپاسگو و شكرگزار را سود سرشار می بخشد

[صفحه 231]

شما ای بندگان خدا، پیش از آنكه در ترازوی كردار نیك و بد ارزیابی شوید، در این گیتی خود را بیازمائید به حساب و كتاب پسند و ناپسند كردار و رفتار و گفتار خود، در این دنیا- پیش از آنكه در آخرت بازخواست شوید- برسید تا بر شما راه تنگ نیامده و پیش از آنكه به اجبار و الزام ناگزیر به اجرای كاری نشده اید، از این مهلت و فرصت بهره برگیرید آگاه باشید كه حامی و پندآموز كسی نخواهید شد مگر اینكه، در یاری خود كوشیده و از خود حمایت نموده، و از گناهان خویش دست برداشته، و به خود پند و اندرز دهید تا سخنتان به دل بنشیند


صفحه 230، 231.